سخن پایانی
عاقلانه ترین کلمه “احتیاط” است، حواست را جمع کن.
دست و پاگیر ترین کلمه “محدودیت” است، اجازه نده مانع پیشرفتت شود.
سخت ترین کلمه “غیر ممکن” است، اصلاً وجود ندارد.
مخرب ترین کلمه “شتابزدگی” است، مواظب پلهای پشت سرت باش.
تاریک ترین کلمه “نادانی” است، آن را با نور علم روشن کن.
کشنده ترین کلمه “اضطراب” است، آن را نادیده بگیر.
صبور ترین کلمه “انتظار” است، همیشه منتظرش بمان.
با ارزش ترین کلمه “بخشش” است، سعی خود را بکن.
قشنگ ترین کلمه “خوشرویی” است، راز زیبایی در آن نهفته.
سازنده ترین کلمه “گذشت” است، آن را تمرین کن.
پر معنی ترین کلمه “ما” است، آن را به کار ببر.
عمیق ترین کلمه “عشق” است، به آن ارج بده.
بی رحم ترین کلمه “تنفر” است، با آن بازی نکن.
خودخواهانه ترین کلمه “من” است، از آن حذر کن.
نا پایدارترین کلمه “خشم” است، آن را در خود فرو بر.
باز دارنده ترین کلمه “ترس” است، با آن مقابله کن.
بانشاط ترین کلمه “کار” است، به آن بپرداز.
پوچ ترین کلمه “طمع” است، آن را در خود بکش.
سازنده ترین کلمه “صبر” است، برای داشتنش دعا کن.
روشن ترین کلمه “امید” است، همیشه به آینده امیدوار باش.
مولف: شهرام حمامی ترقی