قدرت چشم انسان
در سایتflickr.com نوشته شده که: شبکیه چشم انسان حدود پنج میلیون سلول مخروطی برای تشخیص رنگ دارد. یعنی هر چشم معادل پنج مگاپیکسل، اما همین شبکیه حدود ۱۰ میلیون سلول میله ای کوچک هم دارد که سنسورهای نوری هستند و قدرت تشخیص رنگ سیاه و سفید رو دارند و عملاً برای وضوح عکس هایی که توسط چشم گرفته می شود کارایی دارند. پس تا اینجا ۱۵ مگاپیکسل.
تکنیک رزولوشن متفاوت برای وضوح و رنگ، هم اکنون در دوربین‌های عکاسی رنگی ماهواره‌ای بسیار رایج شده اما موضوع به همین جا ختم نمی شود (ما دو چشم داریم). مغز مرتباً از شبکیه می خواهد عکس بگیرد و با تغییر بسیار جزئی در میدان، باعث شوند چندین عکس در واحد زمان قابل تمیز برداشته شود و این عکس‌ها با هم ترکیب شوند. (یعنی مثلاً به ازای هر تصویری که شما می‌بینید ۱۰ عکس برداشته شده، یعنی(۵ تا با هر چشم) به این ترتیب رزولوشن تصویر پدید آمده باید خیلی بیشتر شود. اما چه جوری آنها را محاسبه کنیم؟
طبق آزمایشات انجام شده، چشم نرمال انسان می‌تواند دو خط را از هم تشخیص بدهد در صورتی که اقلاً ۰.۶ دقیقه (۰.۰۱ درجه) با هم فاصله داشته باشند. یعنی معادل قابلیت تشخیص ۰.۳ درجه بر پیکسل. که با تقریب ۱۲۰ در ۶۰ برای میدان دید و یک محاسبه ساده، به دست میاد ۵۷۶ مگاپیکسل.
تا جایی که اطلاع داریم بالاترین رزولوشن مورد استفاده برای دوربین‌ها ۲۱۶ مگاپیکس هست، این دوربین، سنسوری تخت به ابعاد حدودی ۵۰ در ۷۰ سانتی متر ، و پردازنده این سنسور یک ابر کامپیوتر غول پیکر است که در نیتروژن مایع عمل پردازش را انجام می دهد.
لازم به ذکر است که ابزار چشم در موجودات مختلف و با توجه به نیازهای آنها متفاوت است و مثلاً یک عقاب (Bald Eagle) که در حال پرواز بر فراز یک چمنزار در حال جستجوی موشهایی است که از روی برگها عبور می کنند، قدرت دیدی حدوداً ۸ برابر قویتر از انسان دارد. اندازه حقیقی کره چشم عقاب که درون جمجمه عقاب قرار گرفته است، در مقایسه با استانداردهای انسانی بسیار بزرگ است و فضایی که اشغال می کند از مغز عقاب بیشتر است. در درون این حدقههای چشم، سلولهای حساس به نور قرار گرفته اند که تعدادشان از سلولهای انسانی بسیار بیشتر است. تعداد این سلولها در متراکم ترین نقطه ی شبکیه چشم انسان، حدود۲۰۰هزار عدد است. در حالی که این عدد در مورد عقاب به ۵/۱ میلیون بالغ می شود. همچنین چشمان عقاب نسبت به حرکت و تضاد رنگ اشیا حساس تر است.
البته این گوشه ای از عظمت چشم است که با این علم ناچیز بشری قابل درک است و چه بسا با رشد علم زوایای ناپیدای دیگری از عظمت چشم در انسان و دیگر موجودات آشکار گردد.
به عنوان مثال توجه کنید که حساسیت یا ایزوی چشم انسان چقدر است؟
طبق گفته این مقاله، حساسیت چشم انسان در شب تا معادل ایزوی ۸۰۰ و در روز تا معادل ایزوی ۱ قابل تغییر است ، (البته من تقریباً مطمئنم این عدد ۸۰۰ اشتباهه. کافیه خودتون با دوربین تست کنید. چشم من تصاویری رو در تاریکی به سادگی می‌بینه که دوربینی با ایزوی ۳۲۰۰ باید ۱۰ ثانیه نورگیری بشه تا بتونه ببینه. شاید هم حرف من از لحاظ علمی اشکال داشته باشه، نمی‌دونم.
… حال چشم انسان یک دوربین عکاسی نیست، بلکه یک دوربین فیلم برداری با قدرتی حدود ۵۷۶ مگا پیکسل است یعنی در هر ثانیه باید ۲۵ تا ۳۵ عکس با چنین رزولوشنی را پردازش کند!
به نظر شما چند ابرکامپیوتر را باید کنار هم بگذاریم تا قادر باشند ۲۵ تا ۳۵ عکس با رزولوشن ۵۷۶ مگاپیکسل را پردازش نمایند و چند ابرکامپیوتر دیگر لازم است تا این تصاویر را ترکیب کرده و در باره آنها فکر و تصمیم سازی کنند!؟
به هر حال طبق مطالبی که عرض شد چشم انسان یکی از عجایب خلقت انسان و به تنهایی و بدون توجه به دیگر عجایب، دلیلی برای اثبات عظمت آفریننده جهان خلقت است…