تدوین استراتژی و مدیریت

استراتژی یعنی، شناخت آینده و برنامه ­ریزی برای آن، استراتژی عبارت است از؛ مجموعه تصمیم هایی که با توجه به شرایط و رویدادهایی که ممکن است در آینده پیش آیند گرفته می­شوند.

در اکثر قریب به اتفاق موارد، استراتژی به مفهوم مقابله با اوضاع و شرایط جدید یا عکس العمل نسبت به موقعیت های جدید است. مدیریت استراتژیک نیز عبارت است از؛ مجموعه تصمیم ها و اقدامات مدیریتی که عملکرد بلند مدت یک سازمان را تعیین می­کند و به عبارت دیگر مدیریت استراتژیک عبارت است از بررسی محیطی و تدوین استراتژی و اجرای استراتژی و ارزیابی و کنترل.

رقابت در بازار آزاد شاید مهم ترین دلیل وجودی استراتژی در موسسات اقـتصادی بخـش خصوصی باشد. رقابت یا خصومت بین دو دولت می­تواند اساس استراتژی آنها را تشکیل دهد.

تفاوت استراتژی بین مؤسسات اقتصادی و سازمان های دولتی در این است که مؤسسه اقتصادی اصولاً نفع­ گرا است و استراتژ ی­های مبتنی بر رقابت با مؤسسات رقیب اتخاذ می­کند.

حال آنکه یک سازمان دولتی بنا بر خصلت خدمتگزار بودنش، نیازمند استراتژیهایی غالبا راه حل گرا است.

اصولاً مهم ترین قسمت از مباحث استراتژیک «تشریح و تبیین ضعف ­ها و نارسایی ­ها، نقاط قوت، موقعیت ها و تهدیدها» است که مدیران و برنامه ریزان ضمن آن به مفروضات سیاسی، یعنی اوضاع و شرایطی که در آیـنده بـر ایـن اوضـاع و شـرایط اضافه می­شوند، یا جانشین می­گردند، نـیز می­پـردازند.

تفکر استراتژیک به معنی تفـکر صحـیح برای تصمیم­گیری و جست و جوی راه حل است.

تفکر و اقدام استراتژیک از هر لحاظ اولی­تـر و مهم تر از برنامه ­ریزی استـراتژیک می­باشند و می­تـواند بدون وجود تکنیک خاص، بـه همـراه بـرنامه­ های غیراستراتژیکی نیز مؤثر و مفید واقع گردند.

مولف: شهرام حمامی ترقی
آلبوم تمبرهای یادگاری من جلد سه فقط برای مدیران 
فهرست